Nie żyje Pani Krystyna Szpunar

Nie żyje Pani Krystyna Szpunar.

Jeśli ocalała po Niej pamięć będzie trwała wiecznie, to w samym jej centrum pozostaną dwa słowa: Niekwestionowany Autorytet.

Wpisała się w historię Zespołu Szkół Politechnicznych, wcześniej – Zespołu Szkół Zawodowych, jako ktoś, o kim zawsze mówiło się z ogromnym szacunkiem. Nikt – ani Jej koledzy, ani grono nauczycielskie, ani bezpośredni podwładni, ani uczniowie, nigdy nie miał wątpliwości w opisaniu obrazu, jaki swoją kilkudziesięcioletnią pracą w szkole stworzyła śp. Krystyna Szpunar. Była wymagająca – od innych, ale przede wszystkim od siebie. Była niezwykle sumienna, nawet chwilami nie przystając do swoich czasów, ale też zawsze można było mieć pewność, że nigdy nie zawiedzie, że dotrzyma słowa, że to słowo, raz wypowiedziane, nie ulegnie niespodziewanemu zniekształceniu. Sukcesy Jej uczniów sięgających po laury w ogólnopolskich turniejach mistrzów techniki stawały się filarem świetności Szkoły w latach siedemdziesiątych, osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.

Jako wicedyrektor Szkoły onieśmielała swoją sumiennością i pryncypializmem młodych nauczycieli, którzy znaleźli się pod jej opieką, ale też dzięki temu dorastali oni później do roli znakomitych pedagogów, którzy w mniejszym lub większym stopniu Jej zasady wnosili we własną pracę.

Była przy tym powszechnie lubiana – jej pełen uroku uśmiech rozładowywał wiele napiętych sytuacji. Potrafiła z wyrozumiałością spojrzeć na wszelkie niedoskonałości ludzkich  charakterów i puszczać w niepamięć sprawy, które z perspektywy czasu okazywały się mało istotne. Do tego trzeba wielkiego serca i miłości do drugiego człowieka – a tej nigdy nie zabrakło naszej niezapomnianej Pani Dyrektor.

Pozostajemy z ogromnym żalem i nieustępliwą świadomością, że odchodzenie ludzi takiej klasy i takiego charakteru stanowi stratę, której wielkość zawsze będzie trudno wyrazić.

Niech nie opuszcza nas także wiara, że jeszcze kiedyś przyjdzie nam się spotkać…